Αρχικη Σελιδα - Η ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ

Η ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ

2014-05-01 13:54

Η ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ

Η προσπάθεια συντονισμού με το άλλο φύλο μάς δίνει σταθερότητα, χαρά, ασφάλεια και επιβεβαίωση, αλλά δεν είναι χωρίς προβλήματα και προκλήσεις. Μια κύρια πρόκληση είναι να μπορέσουμε να κατανοήσουμε, να ανταποκριθούμε και να βρούμε λύσεις στις διαφορές αναγκών, όποτε προκύπτουν, όπως διαφορετικές ανάγκες για:

α. Καθαριότητα - τάξη

β. Τρυφερότητα - σεξ

γ. Διαχείριση των χρημάτων

δ. Ανατροφή των παιδιών

ε. Κοινωνικές δραστηριότητες

Oι περισσότερες από αυτές τις συγκρούσεις έχουν να κάνουν με:

1. Ελευθερία από έλεγχο = δύναμη

2. Ποιος έχει δίκιο = αξία

Εκτός από αυτές τις διαφορετικές ανάγκες, οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν διαφορετικούς τρόπους έκφρασης και κίνητρα στην επικοινωνία. Και τα δύο φύλα, βέβαια, χρησιμοποιούν την επικοινωνία σαν μέσο έκφρασης αναγκών, απόδειξης του ποιος έχει δίκιο και απόδειξης της αξίας τους.

Εντούτοις, μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες χρησιμοποιούν την επικοινωνία για να δημιουργήσουν συναισθηματική σύνδεση. Η ίδια η επικοινωνία είναι ο σκοπός. Οι άνδρες φαίνεται ότι θεωρούν την επικοινωνία σαν μέσο για να πετύχουν κάποιο αποτέλεσμα, όπως λύση σε ένα πρόβλημα.

Έτσι, έχουμε συχνά την περίπτωση που μια γυναίκα αρχίζει συζήτηση για κάποιο θέμα, όχι επειδή ψάχνει μια λύση, αλλά επειδή βιώνει σύνδεση μέσα από την ίδια την επικοινωνία. Ο άνδρας, όμως, αισθάνεται ότι η επικοινωνία έχει μόνον ένα σκοπό, να καταλήξει σ’ ένα συμπέρασμα ή μια λύση, μετά από τα οποία δεν χρειάζεται πια να επικοινωνεί. Και ανακύπτει το παγκόσμιο πρόβλημα, να θεωρούν οι γυναίκες τους άνδρες «απόμακρους» και οι άνδρες τις γυναίκες φλύαρες και «ανακριτές».

Αυτό γίνεται περισσότερο φανερό όταν μια γυναίκα θέλει να μιλήσει για συναισθήματα. Ο άνδρας, γενικά, δεν νιώθει άνετα να μιλά για συναισθήματα. Όταν συζητά για τα συναισθήματα της γυναίκας, ο άνδρας φαίνεται να νιώθει ότι αυτός κατηγορείται ή κριτικάρεται, επειδή η γυναίκα δεν είναι ευτυχισμένη. Αν η γυναίκα εκφράζει ένα συναίσθημα, συνήθως θέλει αναγνώριση του γεγονότος ότι αισθάνεται έτσι. Ο άνδρας δεν το αντιλαμβάνεται αυτό και προσπαθεί να την πείσει, με τις ελάχιστες δυνατές λέξεις, ότι δεν υπάρχει λόγος να νιώθει έτσι. Εκείνος ψάχνει για λύση. Κι εκείνη τότε χάνει το «όχημα» της σύνδεσης.

Αν εκείνη θέλει να συζητήσει για τα δικά του συναισθήματα, είναι ακόμη χειρότερα. Πρώτα απ’ όλα εκείνος δεν ξέρει ποια είναι τα συναισθήματά του. Έχει εκπαιδευτεί μια ολόκληρη ζωή να μην αισθάνεται, να κρύβει ό,τι αισθάνεται και να κλείνεται. Αλλά, ακόμη κι όταν έχει κάποια επίγνωση των συναισθημάτων του, νιώθει τελείως μειονεκτικά όταν πρέπει να παραδεχτεί ότι αισθάνεται αμφιβολία για τον εαυτό του ή φόβο. Δεν του αρέσει να παραδέχεται τους φόβους και τις αδυναμίες του.

Αυτό, βέβαια, είναι μια γενίκευση και υπάρχουν εξαιρέσεις.

Υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα επικοινωνίας, το οποίο για να λυθεί χρειάζεται το κάθε φύλο να κατανοήσει το άλλο.

Οι γυναίκες χρειάζεται να καταλάβουν ότι, όταν οι άνδρες είναι απόμακροι ή δεν εκφράζουν τα συναισθήματά τους και τις σκέψεις τους, δεν είναι γιατί δεν τις αγαπούν, αλλά γιατί απλά λειτουργούν διαφορετικά. Βιώνουν ενότητα όχι τόσο μέσα από τα λόγια, αλλά μέσα από τις πράξεις, δουλεύοντας για παράδειγμα, ώστε να παρέχουν στην οικογένειά τους τα απαραίτητα.

Οι άνδρες, από την άλλη, χρειάζεται να καταλάβουν την ανάγκη της γυναίκας να βιώσει συναισθήματα ενότητας και αγάπης μέσα από τη λεκτική επικοινωνία. Οι άνδρες χρειάζεται, μάλλον, να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα των γυναικών, παρά να βρουν τους λόγους που δεν θα έπρεπε να τα έχουν.

ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ

Έρευνες έχουν δείξει οτι οι γυναίκες έχουν τα ακόλουθα παράπονα για τους άνδρες. Αυτές οι παρατηρήσεις έχουν γίνει σε μια Μεσογειακή κοινωνία και μπορεί, φυσικά, να υπάρχουν διαφορές σε άλλες κοινωνίες. Επίσης στην ίδια την Μεσογειακή κοινωνία αυτά αλλάζουν.

1. Δεν έχουν αρκετή κατανόηση.

2. Δεν είναι ευαίσθητοι σε συναισθήματα και ανάγκες.

3. Δεν είναι αρκετά τρυφεροί.

4. Έχουν την τάση να παραμελούν τα προκαταρκτικά στο σεξ, εκσπερματώνουν γρήγορα και χάνουν το ερωτικό τους ενδιαφέρον πριν η γυναίκα ικανοποιηθεί.

5. Δεν επικοινωνούν. Δεν εκφράζουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους.

6. Δεν δίνουν αρκετή σημασία στις συντρόφους τους.

7. Δεν αφιερώνουν αρκετό χρόνο στο σπίτι με τα παιδιά.

8. Δεν βοηθούν στην τάξη και την καθαριότητα του σπιτιού.

9. Δεν εκτιμούν την εργασία που απαιτείται για τη φροντίδα του νοικοκυριού, για τη γέννηση και την ανατροφή των παιδιών και δεν συνυπολογίζουν αυτή τη συνεισφορά στην οικογενειακή ζωή.

10. Παίρνουν αποφάσεις για την εργασία και τη ζωή τους, χωρίς να σεβαστούν τις ανάγκες της γυναίκας και της οικογένειας.

11. Δεν είναι μονογαμικοί και δημιουργούν εξωσυζυγικές σχέσεις.

ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

1. Οι γυναίκες παραπονούνται, κριτικάρουν και γκρινιάζουν υπερβολικά.

2. Προσπαθούν να ελέγχουν και να καταπιέζουν τους άνδρες.

3. Σπάνια είναι ευχαριστημένες.

4. Έχουν την τάση να απέχουν από την ερωτική πράξη για τιμωρία ή για εκβιασμό.

5. Δεν σκέπτονται λογικά, αλλά συναισθηματικά.

6. Αλλάζουν συχνά διάθεση λόγω των ορμονών τους, ιδιαίτερα στην έμμηνο ρύση, κατά την εγκυμοσύνη ή την εμμηνόπαυση.

7. Είναι απρόβλεπτες.

8. Έχουν την τάση να κουτσομπολεύουν.

9. Κι αυτές δημιουργούν εξωσυζυγικές σχέσεις.

10. Δεν βρίσκονται στο σπίτι αρκετά (που για πολλούς άνδρες σημαίνει πάντοτε).

11. Δεν φροντίζουν αρκετά το σπίτι.

ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΓΧΥΣΗ

Αυτές οι διαφορές, καθώς και η σύγχυση και οι συγκρούσεις που επακολουθούν, δημιουργούνται από τους παιδικούς προγραμματισμούς μας για τον άνδρα, τη γυναίκα και τις μεταξύ τους σχέσεις. Μερικά από αυτά τα μηνύματα έχουν ληφθεί μέσα από δηλώσεις που ακούσαμε, αλλά τα περισσότερα μέσα από την παρατήρηση των γονιών μας και άλλων πρότυπων ρόλων.

Μερικά από τα αρνητικά συμπεράσματα για τις σχέσεις μπορεί να είναι:

1. Η σχέση είναι η λύση για τις βασικές ανάγκες μας.

2. Η σχέση είναι ο σκοπός της ζωής.

3. Η σχέση μας δίνει αξία και κοινωνική αποδοχή.

4. Η σχέση μας στερεί την ελευθερία μας.

5. Η σχέση είναι ένας αγώνας για τα θέλω μας.

6. Στην σχέση ο ένας καταπιέζει τον άλλον.

7. Στην σχέση δεν μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας.

8. Στην σχέση ο σύντροφός μας μπορεί να μας κοροϊδέψει.

9. Στην σχέση ο σύντροφός μας μπορεί να μας εγκαταλείψει.

10. Χωρίς σχέση, μόνος του κανείς δεν μπορεί να είναι ασφαλής και σίγουρος.

11. Χωρίς σχέση, μόνος του κανείς δεν είναι κοινωνικά αποδεκτός.

12. Πρέπει να προστατέψω την ελευθερία μου από το σύντροφό μου.

13. Πρέπει να αποδείξω ότι εγώ έχω δίκιο και ο σύντροφός μου άδικο.

14. Πρέπει να ελέγχω εγώ το σύντροφό μου, ώστε να μην με ελέγχει.

15. Δεν αξίζω την αγάπη.

16. Δεν είμαι ικανός να κρατήσω το σύντροφό μου.

17. Αν ο σύντροφός μου με γνωρίσει αρκετά καλά, δεν θα θέλει να είναι μαζί μου.

18. Αν ο σύντροφός μου με αγαπούσε, θα έκανε πάντα ό,τι θέλω ή χρειάζομαι.

19. Σε μια σχέση θα είμαι το θύμα.

20. Πρέπει να είμαι καλύτερος από το σύντροφό μου.

21. Οι στενές σχέσεις είναι δύσκολες.

22. Μπορεί να πληγωθώ από το σύντροφό μου.

23. Θα πρέπει να θυσιάσω τις ανάγκες μου για το σύντροφό μου.

Και πολλά άλλα ............

Μπορούμε να φανταστούμε πώς τέτοιου είδους πεποιθήσεις μπορούν να υπονομεύσουν τις σχέσεις μας. Χρειάζεται να απελευθερωθούμε από παρόμοιες αρνητικές αντιλήψεις που δημιουργούν την πραγματικότητά μας. Αυτό επιτυγχάνεται με εργασία πάνω στους υποσυνείδητους προγραμματισμούς μας που έχουν δημιουργηθεί στα παιδικά μας χρόνια.

Μέχρι τη στιγμή που θα μπορέσουμε να πετύχουμε εσωτερική μεταμόρφωση, θα ωφεληθούμε από τις θετικές αντιλήψεις που ακολουθούν. Μπορούν να είναι γραπτές, να εγγραφούν ή να «εμφυτευτούν» στο υποσυνείδητο με διάφορες τεχνικές. Οι αριθμοί, που είναι μπροστά από τις θετικές πεποιθήσεις, αντιστοιχούν στους ίδιους αριθμούς του προηγούμενου καταλόγου αρνητικών πεποιθήσεων.

Μερικά από τα θετικά συμπεράσματα για τις σχέσεις μπορεί να είναι:

1. Η σχέση είναι μια ευκαιρία για εξέλιξη προς την αγάπη και την ελευθερία από το εγώ.

2. Η σχέση είναι μέσο για το σκοπό της ζωής.

3. Η αξία μας και η ασφάλειά μας είναι μέσα μας και όχι αποτέλεσμα της σχέσης.

4. Όσο αγαπώ, είμαι ελεύθερος.

5. Οι σχέσεις είναι ευκαιρίες να ενώσουμε τη θέλησή μας με του άλλου, δημιουργώντας έτσι μια ευρύτερη πραγματικότητα.

6. Ο ένας στηρίζει και εμπνέει τον άλλον.

7. Μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας, όταν απελευθερωθούμε από το φόβο.

8. Ο σύντροφός μου με σέβεται και με αγαπά.

9. Αξίζω παντοτινή αγάπη και σεβασμό.

10. Είμαι ασφαλής και σίγουρος ακόμη κι όταν είμαι μόνος.

11. Είμαι κοινωνικά αποδεκτός ακριβώς όπως είμαι - ακόμη και μόνος.

12. Ο σύντροφός μου κι εγώ σεβόμαστε ο ένας την ελευθερία του άλλου.

13. Δεν χρειάζομαι απόδειξη ότι έχω δίκιο - η αγάπη έλκει αγάπη.

14. Επιτρέπουμε ο ένας στον άλλον την ελευθερία να είναι ο εαυτός του.

15. Αξίζω την αγάπη και το σεβασμό ακριβώς όπως είμαι.

16. Είμαι ικανός να κρατήσω το σύντροφό μου.

17. Όταν ο σύντροφός μου με γνωρίσει αρκετά καλά, θα θέλει ακόμη περισσότερο να είναι μαζί μου.

18. Ο σύντροφός μου μ’ αγαπά ακόμη κι όταν δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλω ή χρειάζομαι.

19. Δημιουργώ την πραγματικότητά μου.

20. Είμαι ίσος με το σύντροφό μου.

21. Οι στενές σχέσεις είναι όμορφες.

22. Δεν θα πληγωθώ ποτέ από το σύντροφό μου, αλλά μόνον από τους δικούς μου προγραμματισμούς.

23. Θυσιάζω τις ανάγκες μου από αγάπη και όχι από φόβο ή καθήκον.

ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ

Χρειάζεται να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλον. Να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση του άλλου και να καταλάβουμε πώς εκείνος νιώθει. Αυτό θα μας επιτρέψει να μην παίρνουμε προσωπικά τη συμπεριφορά του, συνειδητοποιώντας ότι είναι αποτέλεσμα των εσωτερικών αναγκών του και όχι απόπειρα να μας πληγώσει. Η ακόλουθη άσκηση, που αφορά στην εξέταση αναγκών, θα μας βοηθήσει.

ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ

ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΑΣ

Σημειώνουμε τις ανάγκες μας (προσθέτοντας όσες δεν υπάρχουν) που θα θέλαμε να είναι σεβαστές ή να ικανοποιούνται από το σύντροφό μας ή και γενικά σε σχέση με το άλλο φύλο:

v Αγάπη (ή έκφραση της αγάπης με τον τρόπο που χρειαζόμαστε).

v Σεβασμός.

v Κατανόηση (για ποιο θέμα;).

v Αποδοχή χωρίς όρους.

v Αναγνώριση και επιβεβαίωση.

v Εμπιστοσύνη.

v Ελευθερία σκέψης και δράσης, σύμφωνα με τις πεποιθήσεις και τις ανάγκες μας.

v Ήρεμο περιβάλλον.

v Τρυφερότητα και ερωτική επαφή.

v Υποστήριξη και ενθάρρυνση στην καλλιέργεια των ικανοτήτων και δυνάμεων μας.

v Να εισακουόμαστε χωρίς κριτική και συμβουλές.

v Να είναι ευχαριστημένος από μας.

v Να μας εμπνέει.

v Να είναι δίκαιος μαζί μας - να μας φέρεται όπως θα ήθελε να του φερόμαστε.

v Να συμφωνεί με τα πιστεύω και τα ιδανικά μας ή τουλάχιστον να τα αποδέχεται και να τα σέβεται.

v Να εκφράζει τα αληθινά του συναισθήματα, ανάγκες και πεποιθήσεις.

v Ελευθερία κινήσεων.

v Τήρηση των συμφωνιών μας.

v Να μας είναι πιστός.

v Να έχει υπομονή με τις αδυναμίες μας.

v Να μας στηρίζει σε δύσκολες στιγμές.

v Να εκφράζει ευγνωμοσύνη για όλα όσα του προσφέρουμε.

v Να αναγνωρίζει τα θετικά μας στοιχεία.

v Να μπορούμε να μένουμε μόνοι, όταν δεν νιώθουμε καλά ή όταν το χρειαζόμαστε.

v Να βγαίνουμε έξω συχνότερα.

v Να ξεκουραζόμαστε περισσότερο.

v Να μας βοηθά στις δουλειές του σπιτιού.

v Να έχουμε την προσοχή του όταν μιλάμε.

v Να κάνουμε περισσότερα πράγματα μαζί.

v Να είναι πιο υπεύθυνος.

v Να είναι συνεπής στα ραντεβού.

v Να μας βοηθά και να συνεργάζεται περισσότερο στη διατήρηση της τάξης και της καθαριότητας.

v Να νιώθουμε άνετα στο σπίτι μας.

v Να φροντίζει τον εαυτό του.

Άλλα ............

ΚΑΘΩΣ ΣΚΕΠΤΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΑΛΛΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ, ΕΞΕΤΑΖΟΥΜΕ ΠΟΙΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ:

v Τα παράπονά μας.

v Την κριτική μας.

v Την ανυπομονησία μας.

v Την άρνησή μας να συνεργαστούμε.

v Τις αντιδράσεις μας.

v Τη διαφωνία και την αντιπαράθεσή μας.

v Τα «παιχνίδια» που παίζουμε.

v Την ανταγωνιστικότητά μας.

v Τις διδασκαλίες και τα κηρύγματά μας.

v Το θυμό μας.

Σημειώνουμε τώρα τις ανάγκες, που κατά τη γνώμη μας, δεν ικανοποιούνται αρκετά στη σχέση μας.

Και ερευνούμε αν το μάθημά μας είναι:

1. Να εκφράσουμε αυτές τις ανάγκες πιο δυναμικά με «εγώ μηνύματα».

2. Να απελευθερωθούμε από αυτές τις ανάγκες.

3. Να απελευθερωθούμε από υποσυνείδητες πεποιθήσεις (φόβους, ενοχή), που μας εμποδίζουν να εκδηλώσουμε αυτές τις ανάγκες.

4. Ένας συνδυασμός των παραπάνω.

Ανάλογα με τις ανακαλύψεις σας, κάντε ένα πρόγραμμα για να προχωρήσετε σε μια ευτυχέστερη πραγματικότητα.

ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΜΑΣ

Σημειώνουμε ποιες νομίζουμε ότι είναι οι ανάγκες του συντρόφου μας (ή γενικά οι ανάγκες των εκπροσώπων του άλλου φύλου):

v Αγάπη (ή έκφραση της αγάπης με τον τρόπο που χρειάζεται).

v Σεβασμός.

v Κατανόηση (για ποιο θέμα;).

v Αποδοχή όπως είναι.

v Αναγνώριση και επιβεβαίωση.

v Εμπιστοσύνη.

v Ελευθερία σκέψης και δράσης, σύμφωνα με τις πεποιθήσεις και τις ανάγκες του.

v Ήρεμο περιβάλλον.

v Τρυφερότητα και ερωτική επαφή.

v Υποστήριξη και ενθάρρυνση στην καλλιέργεια των ικανοτήτων και δυνάμεων του.

v Να τον ακούμε χωρίς κριτική ή συμβουλές.

v Να είμαστε ευχαριστημένοι από αυτόν.

v Να τον εμπνέουμε.

v Να είμαστε δίκαιοι μαζί του - να του φερόμαστε όπως θα θέλαμε να μας φέρεται.

v Να συμφωνούμε με τα πιστεύω και τα ιδανικά του ή τουλάχιστον να τα αποδεχόμαστε και να τα σεβόμαστε.

v Να εκφράζουμε τα αληθινά μας συναισθήματα, ανάγκες και πεποιθήσεις.

v Να έχει ελευθερία κινήσεων.

v Να τηρούμε τις συμφωνίες μας.

v Να του είμαστε πιστοί.

v Να έχουμε υπομονή με τις αδυναμίες του.

v Να τον στηρίζουμε στις δύσκολες στιγμές.

v Να εκφράζουμε ευγνωμοσύνη για όλα όσα μας προσφέρει.

v Να αναγνωρίζουμε τις θετικές του ιδιότητες.

v Να μπορεί να μένει μόνος, όταν δεν νιώθει καλά ή όταν το χρειάζεται.

v Να βγαίνουμε έξω συχνότερα.

v Να ξεκουράζεται περισσότερο.

v Να τον βοηθάμε στις δουλειές του σπιτιού.

v Να έχει την προσοχή μας, όταν μιλάει.

v Να κάνουμε περισσότερα πράγματα μαζί.

v Να είμαστε πιο υπεύθυνοι.

v Να είμαστε συνεπείς στα ραντεβού.

v Να τον βοηθάμε και να συνεργαζόμαστε περισσότερο στη διατήρηση της τάξης και της καθαριότητας.

v Να νιώθει άνετα στο σπίτι μας.

v Να φροντίζουμε τον εαυτό μας.

v Άλλα.

ΚΑΘΩΣ ΣΚΕΠΤΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΑΛΛΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΜΑΣ, ΕΞΕΤΑΖΟΥΜΕ ΠΟΙΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ:

v Τα παράπονά του.

v Την κριτική του.

v Την ανυπομονησία του.

v Την άρνησή του να συνεργαστεί.

v Τις αντιδράσεις του.

v Τη διαφωνία και την αντιπαράθεσή του.

v Τα «παιχνίδια» που παίζει.

v Την ανταγωνιστικότητά του.

v Τις διδασκαλίες και τα κηρύγματά του.

v Το θυμό του.

Σημειώνουμε τις ανάγκες του άλλου, που θεωρούμε ότι ικανοποιούνται λιγότερο σ’ αυτή τη σχέση. Μετά εξετάζουμε τα πιθανά μαθήματα μας:

1. Να νιώθουμε καλά ακόμη κι όταν οι ανάγκες του αγαπημένου μας δεν ικανοποιούνται.

2. Να απελευθερωθούμε από κάθε εμπόδιο προς την ικανοποίηση των αναγκών του.

3. Να επικοινωνούμε πιο αποτελεσματικά με «εγώ μηνύματα» και ενεργητική ακρόαση.

4. Να βρούμε πρακτικές λύσεις ώστε να είμαστε και οι δύο ευτυχισμένοι.

5. Ένας συνδυασμός των παραπάνω.

Αφού κάνετε τις ανακαλύψεις σας, προχωρήστε στη δημιουργία μιας περισσότερο στοργικής σχέσης.

ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ

Με δεδομένη αυτή την κατάσταση, μπορούμε να κάνουμε τα ακόλουθα για να δημιουργήσουμε μια σχέση αγάπης και αυτοεξέλιξης:

1. Να αναλάβουμε πλήρως την ευθύνη της πραγματικότητάς μας.

2. Να απαλλάξουμε τον άλλον από κάθε ευθύνη για την πραγματικότητά μας.

3. Να θεωρήσουμε τον άλλον σαν τον δάσκαλό μας και να μάθουμε μέσα από τις θετικές και τις αρνητικές του ιδιότητες. Μαθαίνουμε μέσα από την άμιλλα των θετικών και μέσα από την κατανόηση, την αποδοχή και την αντιμετώπιση των αρνητικών ιδιοτήτων του.

4. Να ανακαλύψουμε ποια μαθήματα χρειάζεται να μάθουμε μέσα από τη συμπεριφορά του άλλου, που μας ενοχλεί. Ένα από τα επόμενα κεφάλαια αναφέρεται σ’ αυτήν τη διαδικασία.

5. Να μάθουμε να επικοινωνούμε πιο αποτελεσματικά με «εγώ μηνύματα» και ενεργητική ακρόαση.

6. Να κατανοήσουμε:

α. Τις ανάγκες του άλλου (όπως: τρυφερότητα, αγάπη, αποδοχή, ελευθερία, σεβασμό, ενότητα).

β. Τις πεποιθήσεις του άλλου (όπως: κινδυνεύω, δεν αξίζω, η ελευθερία μου κινδυνεύει).

γ. Τις αντιδράσεις του άλλου.

7. Να μην συζητάμε με άλλους για τον αγαπημένο μας, αλλά μόνον μ’ αυτόν (εκτός φυσικά από κάποιον σύμβουλο επικοινωνίας).

8. Να συμμετέχουμε σε ομάδες για αυτογνωσία και δημιουργία διαπροσωπικής αρμονίας.

9. Να επισκεφθούμε μαζί έναν επαγγελματία σύμβουλο.

10. Να συμμετέχουμε ο ένας στις δραστηριότητες του άλλου.

11. Να εκφράζουμε θετικά συναισθήματα όπως:

α. Ευγνωμοσύνη για τη βοήθεια και την εξυπηρέτηση που μας προσφέρει.

β. Αναγνώριση αυτών που ο άλλος κάνει.